İzmir Büyükşehir Belediyesi’nde koltuğa oturduğu günden bu yana görevden almadan duramayan bir başkan var: Cemil Tugay.
Henüz 14 ay geçti ama bu kısa sürede belediye adeta döner kapıya döndü. Giden gidene. Gelen de fazla oyalanamıyor zaten. Kadro genelinde ilk tur tamamlandı, ikinci tur hızla devam ediyor.
Memur kadrosunda olmayan yüzlerce kişinin işine son verdiği yetmemiş gibi, daire başkanları, genel sekreter yardımcıları, genel sekreter, şirket genel müdürleri ve yönetim kurulu başkanları derken, üst düzey bürokrasi sil baştan şekillendi. Daha da ilginci, görevden aldığı kişilerin yerine atadıklarını da kısa sürede görevden alarak değişim sarmalını sürdürdü. İşin en ironik yanı bu olsa gerek…
Kurumsal istikrar mı? O konuya hiç girmeyelim. Büyükşehir’in kurumsal hafızası bu dönemde fazlasıyla yıprandı.
Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay, Genel Sekreter Barış Karcı’ya görevi bıraktırdı, İstanbul’dan gelen ve Ekrem İmamoğlu’na yakınlığıyla bilinen Ramazan Tezcan’ı atadı. Oysa bir süre önce, “Genel Başkan Özgür Özel’in istediği ismi değil, Karcı’yı tercih edeceğim” demiş ve Özgür Özel’le de ortamı germişti. Sonra Karcı gitti, İstanbul’dan Tezcan geldi.
Ancak Cemil Başkan, o çok güvendiği Tezcan’la da yolları kısa sürede ayırdı. Büyükşehirde Genel Sekreter Tezcan’ın istifası istendi. Şimdi kulislerde, Karşıyaka Belediyesi’nden eski çalışma arkadaşı olan Genel Sekreter Yardımcısı Zeki Yıldırım’ın bu koltuğa oturacağı konuşuluyor.
Belediyedeki tek kriz bu değil. Sendikalarla yürütülen pazarlıklarda, işçilere yapılacak zam teklifini reddeden Tugay, bine yakın işçiyi daha işten çıkarabileceği söylentileriyle de gündemde. Hatırlarsınız, önceki Başkan Tunç Soyer’in işçilere yaptığı zammı da mahkeme yoluyla iptal ettirmeye çalışmış, ancak yargı “dur” demişti.
Bu tablo altında belediye personelinin motivasyonu nasıl korunur, kent yönetiminde nasıl bir istikrar sağlanır, ciddi bir soru işareti.
Görünen o ki, Cemil Tugay için kadro istikrarı değil, sürekli değişim makbul. Ama insan ister istemez sormadan edemiyor:
Tüm bu görevden almaların sonunda, bir gün kendi kendini de görevden alır mı acaba?
Dört yıl sonra İzmir halkına kalmadan, CHP Genel Merkezi’nin Tugay’a “hizmetlerinden ötürü teşekkür ederiz” deme ihtimali oldukça yüksek görünüyor. Fakat o güne kadar, Büyükşehir’de o koltuklarda oturan herkes diken üstünde oturmaya devam edecek gibi duruyor.
Ve bu gidişle…
İkinci tur çok uzun sürer mi bilinmez, ama üçüncü, dördüncü, beşinci turlar kapıda olabilir.
Vatandaş Gözüyle: Hizmete Hasret Kalan İlçeler
Vatandaş gözüyle baktığımızda söylenecek çok şey var ama en basiti şu:
Keşke Sayın Cemil Tugay, bu görevden alma furyasını bir kenara bıraksa da, bekleyen hizmetlere dönüp baksa.
Örneğin Seferihisar… Büyükşehir’den beklentiler çok net: yollar, altyapı, asfalt… Yani temel hizmetler. Ama neredeyse bir yıldır bu ilçeye “ağabey dokunuşu” olmadı.
Kocaçay Projesi neden durdu, bilen yok. Ne açıklama var, ne ilerleme.
Vatandaş olarak belki yeni bir şey istemiyoruz; sadece olanın tamamlanmasını, yarım kalanların bitirilmesini, bozuk olanın düzeltilmesini bekliyoruz. Artık İzmir’in bürokrasi sirkülasyonundan çok, sahadaki eksikliklerin konuşulmasını istiyoruz. Peki Seferihisar Belediyesi bu konuda ne kadar talepkâr? Seçim sonrası alelacele Yazarevi ve Çocuk Belediyesi’nin kullanım haklarını istemeleri, başka bir hesaplaşmanın parçası haline gelmeleri nedeniyle diğer talepler geri planda kaldı. Yani orada da stratejik bir hata yaptılar. Şimdi diğer işler için talepkar olsalar bile, “İstediğiniz iki binayı verdik” cevabını almaktan çekiniyorlar. Maalesef durum bu.
Son söz; Gariban işçinin sofrasından alınan lokma, ne koltuk kavgasını haklı çıkarır ne de yöneticiliği.
Bir belediye başkanının asli görevi, kadro tasfiye etmek değil, halka hizmet etmektir; garibanın ekmeğiyle değil, kentin sorunlarıyla uğraşmalıdır.”
Bitmeyen hesaplaşmalarınızı bir kenara mı koysanız? Zira bu koca şehir, bu güzelim Seferihisar hizmet bekliyor.
YORUMLAR